Paradise Trips
Mario is een gepensioneerde buschauffeur die maar moeilijk met zijn simpele leventje als gepensioneerde om kan gaan. Om aan de dagelijkse sleur te kunnen ontsnappen accepteert hij nog één laatste klus waarbij hij een groep kleurrijke jongeren naar een festival in Kroatië moet brengen. Maar hoe simpel de klus van te voren ook leek, niks kon de norse Mario er op voorbereiden wat er komen ging als hij meerdere malen met zijn stugge vooroordelen wordt geconfronteerd. Bovendien komt Mario ook nog eens oog in oog te staan met de persoon waar hij het moeilijkst mee om kan gaan: zijn verloren zoon.
Het valt niet te ontkennen dat er uit het kleine België met enige regelmaat topfilms komen die ook internationaal gezien hoge ogen scoren. Zo konden films als Rundskop en De Helaasheid der Dingen op lovende woorden rekenen en schopte het zeer succesvolle Loft het zelfs tot een Amerikaanse remake. Of al dat succes ook is weggelegd voor het kleine komische drama Paradise Trips is uiteraard de vraag, maar potentie om uit te groeien tot een klein hitje heeft de film zeker. De hoofdrol in de film is weggelegd voor de Vlaamse acteur Gene Bervoets, in de film bijna onherkenbaar met grote snor, die in thuisland België een zeer bekende naam is. Niet alleen speelde hij in tientallen films, waaronder ook Nederlandse producties als Michiel de Ruyter en Borgman, maar is hij ook vooral bekend van zijn kookprogramma Gentse Waterzooi.
In Paradise Trips transformeert de bijna zestigjarige acteur in de stugge Mario en is daarmee de onbetwiste ster van de film. Hij weet de buschauffeur heerlijk nors neer te zetten die vooral geïnteresseerd is in zijn eigen leventje, maar toch een hart van goud blijkt te hebben als hij noodgedwongen ook een week moet bivakkeren op het festivalterrein en daarbij oog in oog komt te staan met zijn verloren zoon Jim. Die verloren zoon wordt gespeeld door Jeroen Perceval die in het eerder genoemde Rundskop ook een hoofdrol speelde. De Nederlandse musicalster Noortje Herlaar maakt de voornaamste cast compleet als de vriendin van Jim. Ondanks deze wellicht ietwat vreemde casting houdt de Nederlandse actrice zich prima staande als de alternatieve Miranda die stiekem hoopt dat vader en zoon weer herenigd zullen worden.
De film laat zich moeilijk in een hokje plaatsen omdat het aan de ene kant een voelbaar komische toon heeft, maar aan de andere kant het nodige drama niet schuwt. De (komische) toon van de film lijkt namelijk meteen in de eerste scene te zijn gezet als we de gepensioneerde Mario zijn tourbus zien wassen die enkele minuten daarna weer wordt getroffen door een regenbui. Die toon maakt echter al snel plaats voor een meer dramatische wending als we Mario bijna letterlijk zien wegkwijnen in zijn donkere, grijze en saaie huis en een simpel telefoontje over nog één laatste klus hem het licht weer in de ogen doet terugbrengen. Het geeft je als kijker een ietwat vreemd gevoel omdat daarmee niet echt duidelijk is wat er van de kijker verwacht wordt.
Deze wisselwerking tussen komedie en drama zet zich in de rest van de film door en wordt door regisseur Raf Reyntjes prima in balans gehouden. Als de film maar even te dramatisch dreigt te worden verschuift de balans weer iets meer naar het komische om het verhaal ogenschijnlijk luchtig te houden, maar daarbij slaat Reyntjes gelukkig weer nergens door in flauwe slapstick humor. Op een enkele scene daargelaten, zoals die waarbij Mario zijn bus probeert schoon te maken, maar hem dat alles behalve goed afgaat. Maar ook deze slapstick scene is overduidelijk nodig om de film in balans te kunnen houden. Wat dat betreft valt er weinig op deze kleine film aan te merken, al zal niet iedereen even gecharmeerd zijn van deze dramedy en zal het publiek hem wellicht onterecht als onevenwichtig en saai bestempelen.
Paradise Trips zal waarschijnlijk internationaal niet zoveel lof ontvangen als andere succesvolle Belgische producties, maar dat neemt niet weg dat dit fijne filmpje prima in elkaar zit en de balans goed weet te vinden tussen het dramatische en het komische. Daarnaast is het de hele film genieten geblazen van de hoofdrol van Gene Bervoets. Als de norse Mario wordt hij tegen wil en dank geconfronteerd met zijn vooroordelen en ziet daarmee een wereld voor zich openen die hij nooit gedacht had ooit te zullen zien. Paradise Trips verdient het om gezien te worden.
Met dank aan Film Incompany voor het beschikbaar stellen van een screenerlink.
Beoordeling
- Eindcijfer
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.