Jaren geleden is de familie van senator Charlie Roan op gruwelijke wijze om het leven gebracht tijdens de jaarlijkse zuivering. Nu is ze vastberaden het presidentschap in Amerika te winnen om zo deze gruwelijke viering de nek om te draaien. Hiermee vormt ze een bedreiging voor de Founding Fathers of America, die op hun beurt de regels van deze ‘Purge’ veranderen. De rijke en machtige mensen van Amerika zijn nu niet langer meer beschermd. Roan laat zich echter niet van de wijs brengen en blijft eigenwijs in haar woning tijdens de ‘Purge’. Als een groep mannen haar zwaar beveiligde huis weet binnen te dringen moet ze op de vlucht slaan, maar hoe later het wordt, hoe meer de tijd begint te dringen.

In 2013 bracht regisseur en scriptschrijver James DeMonaco ons de uiterst originele film The Purge. Het verhaal speelde zich af in een huis waar een gezin voor het leven moest vechten tijdens de jaarlijkse zuivering, een ‘Purge’ genaamd, waarbij twaalf uur per jaar alle criminele activiteiten zijn toegestaan. Hoewel zeker niet perfect en vrij lauw ontvangen door de critici volgde in 2014 het vervolg The Purge: Anarchy, waarin de anarchie op straat te zien is tijdens de Purge. Doordat de opzet van de film een stuk breder was had deze meer succes dan zijn voorganger. Het zorgde ervoor dat we nu de derde film rond de dubieuze zuiveringen mogen bewonderen, waarin de focus ligt op een politiek gevecht tussen de voor- en tegenstanders van de jaarlijkse Purge. Met een strakke trailer als opwarmertje konden de liefhebbers uitkijken naar deze film.

Natuurlijk gaat het ook dit keer weer om de bizarre uitdossingen en moorden die het Amerikaanse volk draagt en pleegt. Leo Barnes (Frank Grillo) werkt na de brute moord op zijn zoon twee jaar eerder voor senator Charlie Roan (Elizabeth Mitchell). Zij heeft na de brute moord op haar gezin haar zinnen gezet op het presidentschap om zo de Purges tot een einde te brengen. Iets wat natuurlijk de nodige strubbelingen met zich meebrengt, zeker als de Founding Fathers of America de wet aanpassen waardoor de senator vogelvrij wordt verklaart. Naast dit verhaal krijgen we ook een wat overbodig en voorspelbaar subplot voorgeschoteld waarin een winkeleigenaar vastberaden is om zijn winkel te beschermen tijdens de Purge wanneer zijn verzekeringsmaatschappij de premie zo omhoog gooit dat hij zijn zaak dreigt te verliezen. Vervolgens krijgt hij bezoek van twee dames, waarbij het verloop helaas te voorspelbaar voor woorden is.

Hoewel de film veel van dit soort voorspelbare situaties bevat, vermaakt de film wel gedurende de volledige speelduur. Wel hadden de makers de anarchie van de avond iets beter in beeld mogen brengen, want op het moment dat de senator een tijdelijke veilige haven vindt concentreert het verhaal zich teveel op het situatie van de senator. Het zorgt ervoor dat de film wat uit balans raakt en de rest van de anarchie een beetje in de vergetelheid raakt. Zonde, want het zorgt ervoor het verhaal een stuk minder interessant is dan het eerder pretendeerde te zijn. Toch weten de ijzingwekkende soundtrack, fraai camerawerk en een aantal zeer gruwelijke scènes de film op de rit te houden en weet men zelfs de echte horrorfans een bevredigend gevoel zal bezorgen. Het zorgt ervoor dat de film aan het einde van de rit boven de middelmaat uitsteekt.

Extra’s: 
• Deleted Scenes (8:05) Security Prep, Senator Roan’s Home, Purge Montage, Romantics, Partners, The Triage Van en Searching for the Senator.
• Inside the Purge (5:31) Cast en crew bespreken de evolutie van de franchise, het verhaal van de film en thema’s van klasse oorlogsvoering van de film in vergelijking met de echte wereld.
• Character Spotlight: Leo (3:34) Een blik op Leo’s terugkeer, zijn karakter van de boog en evolutie, zijn plaats in deze film en het verhaal, stunt werk en een blik op de Beretta 92 9 MM pistool hij in de film draagt.

The Purge: Election Year is een zeer vermakelijke horrorprent met de nodige potentie die helaas niet volledig tot bloei komt. Hiervoor is de film soms te voorspelbaar en neemt de film zichzelf soms eigenlijk net iets te serieus. Waarom de makers ervoor kiezen om de focus te leggen op de senator en niet om de veel interessantere anarchie blijft een raadsel, al wordt hiermee een herhaling van de eerste vervolgfilm gemeden. Daarnaast verveelt de film geen seconde en zit de vaart er de volledige speelduur prima in. Ook sluit de film goed aan op zijn voorganger en is het nu te hopen dat bij een volgende zuivering de nadruk weer wat meer ligt op de anarchie.

Met dank aan Triple P Entertainment en Universal Pictures Home Entertainment voor het recensie-exemplaar.